Wednesday, June 21, 2006

ગયા ભવની વ્યથા શું વેઠવી બાકી હતી કોઈ ?

(પાણીની અંદરનું વિશ્વ... ....માલદીવ્સ, ફેબ્રુઆરી-02)


ગયા ભવની વ્યથા શું વેઠવી બાકી હતી કોઈ ?
નકર કારણ વગર બનતું નથી આજે કવિ કોઈ.

તમે હસતા રહી સૌ વાતને હળવી બનાવો છો,
અને સમજે છે સૌ કે કાળજી તમને નથી કોઈ.

જમાનો સૌ ભલા માણસની સાથે આ જ કરવાનો,
તમે પગલું ઉપાડો ત્યાં જ કરશે, ‘આ...ક્..છી’ કોઈ.

તબીબ જ સમજી શકશે દર્દ જાણી એમ આવ્યા છો,
તમારી સામે બેઠો છે પરંતું માનવી કોઈ.

હવાના ઘર થયાં છે કેદ સૌ પાણીના પરપોટે,
સપાટી પર લઈને જાય ઘનતાની કમી કોઈ.

ન થઈ જે વાત એના ડંખે સર્જી છે ગઝલ મારી
કે ક્ષ્રર કાગજ પે અક્ષર પામું એવી લાગણી કોઈ.

ડૉ.વિવેક મનહર ટેલર

7 Comments:

At 6/21/2006 11:56:00 AM, Anonymous Anonymous said...

Nitra pani ni jem Nitru Maan.......

Pan kaas aa maan ma koi iccha na hoi...

 
At 6/21/2006 12:03:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Kaas aa maan na koi Apeksha na hoi...( not iccha )

 
At 6/22/2006 12:22:00 PM, Anonymous Anonymous said...

તબીબ તો ખરાં અને 'માનવી કોઇ' કોઇ બીજું નથી, પણ છે એ ગજબનાં કવિ કોઇ!!

ખુબ જ સરસ રચના છે...

 
At 6/22/2006 10:39:00 PM, Blogger Jayshree said...

Its always a pleasure reading your words.

 
At 6/23/2006 12:02:00 AM, Blogger વણઝારો said...

ગયા ભવની વ્યથા શું વેઠવી બાકી હતી કોઈ ?
નકર કારણ વગર બનતું નથી આજે કવિ કોઈ.

વ્યથા વેઠવાની નહિ , પણ ગયા ભવ મા તમને Talent આપવાની રહી ગઈ હશે એટલે આ ભવ મા પ્રભુ એ ખાતુ સરભર કરી નાખ્યુ .

 
At 6/25/2006 03:37:00 PM, Blogger Bhavesh Jhaveri said...

Excellent gazal I got your reference thru Dr.Pankaj Gandhi & really after reading your gazal believed that God has put immense talent in human beings & you are the true torch bearer of multifaceted creativity in todays world. With Best Regards, Bhavesh N Jhaveri

 
At 7/02/2006 12:11:00 AM, Blogger Hemantgiri said...

Absolutely fantastic,this is the first time ever i got your blog link from readgujarati.com,i read your poem "gaya bhavni vyatha",everyone has its own method for re-action / action but if its in form POEM it is imforgotable and especially when its by DOCTOR because a doctor meets various types of patient in his routine , he is a part of his/her patient's JOY , SORROW and every moment of life.

Hemantgiri S. Goswami

 

Post a Comment

<< Home