Saturday, December 31, 2005

ચાંદની


ખીલી ને સોળે કળા એ ઝળહળે છે ચાંદની,
કંઈ ને કંઈ બહાનું કરી તુજને અડે છે ચાંદની.

વગડામાં નક્કી તું થઈ ને વાટ પથરાઈ હશે,
એટલે તો ચોતરફ આ ટમટમે છે ચાંદની.

ચંઢ્રનાં અરમાન વેરાયાં હશે શું સૃષ્ટિ માં?
ફોજ તારાઓની લઈને નીકળે છે ચાંદની.

છે ઊછીનું તેજ તોયે ઠારતું, ના બાળતું,
લેણ-દેણી ની રસમ ગર્વિત કરે છે ચાંદની.

આ અમાવસ બારમાસી થઈ મને પીડી રહી,
ચાંદ સમ તું ગઈ એ દિ’ થી ક્યાં ઊગે છે ચાંદની ?!

શ્વાસ માં મુજ તેજ નો લય થઈ ગઝલ રેલાય છે,
જ્યારે-જ્યારે શબ્દ ને મારાં અડે છે ચાંદની.

ડૉ. વિવેક મનહર ટેલર

2 Comments:

At 1/06/2006 02:22:00 PM, Blogger ધવલ said...

છે ઊછીનું તેજ તોયે ઠારતું, ના બાળતું,
લેણ-દેણી ની રસમ ગર્વિત કરે છે ચાંદની.

ખૂબ સુંદર !

-ધવલ.

 
At 9/16/2010 01:18:00 AM, Anonymous leena.gohel1000@yahoo.in said...

Really what a wonderful poem it is!


i love this poem

 

Post a Comment

<< Home